بار الها!

چگونه باور کنم نبودنش را،وقتی که محبت دستی نوازشگر

 در تارو پود وجودم ریشه میدواند،چگونه باور کنم سکوت

دریای چشم هایم را وقتی که قایق مهرباانیش بی ناخدا

در اوج آسمانها به پیش میروند آدینه که میشود قاصدکهای

دلم را روانه آستان دوست میکنم تا پیام آور حضور صدفی

باشد که یازده مروارید سبز با خود همراه دارد ،وقتی

 کسی نیست درد آشنایم باشدفرشته ای پیدا میشود تادر

خلوت شبهای تار تسلی بخش خاطرم باشد هنوز ستاره ای بی نورم

که در انتظار شعاعی از خورشید لحظه شماری میکنم ،

کویری در انتظار آبم و حتی دریای اشک هایم کویر وجودم

را سراب نمیکند از ستارگان آسمان سراغ میگیرم

و چون پرنده ای عاشق گمگشته ام را در میان آسمانها میجویم

با من بگو چگونه از رویش یاسها بگویم وقتی

 نرگس های چشم در انتظار آمدنت سوسو میکند

......هرشب بایاد تو به خواب میروم و صبح در انتظار

((یارب محمد وآل محمد صل علی محمد وآل محمد و عجل فرج آل محمد))